سفر به دنیای دیجیتال | هر آنچه آموختم

انواع حافظه فلش در SSD به عنوان ساختارهای اصلی ذخیره‌سازی عمل می‌کنند. این درایوها برای نگهداری داده از واحدهایی به نام سلول‌های ذخیره‌ساز استفاده می‌کنند. نوع حافظه به کار رفته در دیسک، ساختار منحصر به فرد آن را تعیین می‌کند.

 

به طور کلی، حافظه‌های فلش در SSD شامل TLC، QLC، PLC، eMLC، MLC و SLC هستند. کارشناسان تعمیر هارد اکسترنال به کاربران معمولی و گیمرها پیشنهاد می‌دهند که درایو MLC را تهیه کنند. در حالی که درایوهای SLC به دلیل سرعت بالا به سازمان‌ها و شرکت‌ها توصیه می‌شوند. هر یک از انواع حافظه‌ها کاربرد خاص خود را دارند که به تفصیل در مقاله حاضر شرح داده شده است.

 

ذخیره اطلاعات روی درایوهای SSD در محفظه‌های کوچکی که به نام سلول‌های حافظه شناخته می‌شوند، انجام می‌شود. انواع حافظه فلش که ساختار سلول‌های حافظه را تشکیل می‌دهند عبارتند از: TLC، QLC، PLC، eMLC، MLC و SLC.

 

این حافظه‌ها از نظر ظرفیت ذخیره‌سازی و تعداد سطوح با یکدیگر متفاوت هستند. با افزایش تعداد سطوح ذخیره‌سازی، ظرفیت نگهداری اطلاعات افزایش پیدا می‌کند اما سرعت و استقامت سلول‌های حافظه کاهش می‌یابد.

 

می‌توان گفت که نامگذاری سلول‌های حافظه در SSD بر اساس نوع حافظه فلش تفاوت دارد. برای مثال در درایوهای SLC، حرف اول هر کلمه به صورت بزرگ نوشته می‌شود و نشان‌دهنده تعداد سطوح ذخیره‌سازی اطلاعات است. حروف دیگر ویژگی‌های خاص دیگری از حافظه فلش در SSD را مشخص می‌کنند.

 

در بازار، دو دسته عمده حافظه‌های مکانیکال و SSD وجود دارند:

 

هاردهای مکانیکال دارای دیسک متحرک هستند که برای خواندن داده‌ها باید چرخش کنند.

 

اما درایوهای SSD از نظام حافظه فلش برای ذخیره داده‌ها بهره می‌برند. این پیکربندی ثابت بوده و سرعت بالاتری در خوانش اطلاعات دارد که مصرف انرژی کمتری نسبت به هاردهای مکانیکال دارد.

 

با در نظر گرفتن تفاوت‌ها در تعداد سطوح و ظرفیت ذخیره‌سازی، انواع حافظه‌های فلش به شرح زیر معرفی می‌شوند:

 

حافظه فلش MLC دارای چند سطح مختلف است که هر سلول 2 بیت دیتا ذخیره می‌کند. این نوع برای کاربران خانگی و گیمرها مناسب است اما برای بروزرسانی‌های مکرر توصیه نمی‌شود.

 

حافظه فلش SLC از سلول‌های تک سطحی تشکیل شده که هر کدام فقط یک بیت داده ذخیره می‌کنند. به دلیل مقاومت بالا و سرعت بالا، این نوع بیشتر در سازمان‌های صنعتی کاربرد دارد و قیمت بالایی دارد.

حافظه فلش TLC

نوع TLC از سه سطح برای ذخیره‌سازی داده استفاده می‌کند و هر سلول آن توانایی نگهداری 3 بیت داده را دارد. عمر مفید این حافظه معمولاً بین 1000 تا 5000 چرخه خواندن و نوشتن است. به همین دلیل، در مقایسه با دیگر انواع حافظه فلش نیمه‌رسانا، مقاومت کمتری دارد. از آنجا که هر سلول 3 بیت داده ذخیره می‌کند، TLC با قیمت مناسب‌تری نسبت به سایر درایوها عرضه می‌شود. این نوع اس‌اس‌دی برای کاربرانی که استفاده زیادی از عملیات نوشتن و بازنویسی ندارند مناسب است، بنابراین متخصصان بازیابی اطلاعات معمولاً آن را برای کاربردهای معمولی توصیه نمی‌کنند.

 

حافظه فلش eMLC

حافظه eMLC عملکرد مناسبی ارائه می‌دهد و از چندین سطح برای ذخیره اطلاعات بهره می‌برد. عمر مفید این نوع حافظه بین 20 تا 30 هزار چرخه خواندن و نوشتن است و می‌تواند در هر سلول 2 بیت داده ذخیره کند. در مقایسه با MLC، eMLC از استقامت بالاتری برخوردار است اما همچنان کمتر از SLC. این نوع حافظه بیشتر در صنایع و سازمان‌ها کاربرد دارد.

 

حافظه فلش QLC

نوع QLC یکی دیگر از انواع حافظه فلش نیمه‌رسانا است که از 4 سطح برای نگهداری داده‌ها استفاده می‌کند. با افزایش سطوح ذخیره‌سازی در QLC، سرعت و مقاومت کم می‌شود، اما هزینه تولید نیز پایین‌تر است. درایوهای QLC اغلب در پروژه‌های آزمایشگاهی به کار گرفته می‌شوند.

 

حافظه فلش PLC

حافظه PLC نیز از انواع حافظه فلش نیمه‌رسانا است که دارای 5 سطح برای ذخیره‌سازی اطلاعات در سلول‌ها است. مشابه QLC، این مدل نیز به دلیل تعداد بالای سطوح ذخیره‌سازی، سرعت و مقاومت کمتری دارد. تا کنون، کاربرد ویژه‌ای برای حافظه فلش PLC معرفی نشده است.

چگونه متن را بازنویسی کنیم: 5 راهنمایی برای بازنویسی مانند یک حرفه ای